Poznowice to miejscowość zajmująca powierzchnię 771 ha. Otoczona lasami wieś nie ma wyraźnie dominującego profilu gospodarowania.
Poznowice z kart historii
Trudno określić dokładną datę powstania wsi, jednak pierwsze potwierdzone informacje o jej istnieniu (de Poznowicz) pochodzą już z 1300 roku. Nazwa należy do typu nazw patronimicznych. Prawdopodobnie jest transmisją imienia Poznomir (Poznomir - Pozen - Poznowice) pochodzącego z XIII wieku. Alternatywną formę podstawową dla nazwy wioski może stanowić jeszcze starsza nazwa osobista Pozdek, której istnienie potwierdzono w 1204 roku.
Poznowice, prawdopodobnie stanowiły dzielnicę lub też powstały na gruzach miasta Gorzów - Gorzowy. Jeszcze dziś mieszkańcy Poznowic potrafią wskazać miejsce, gdzie można zobaczyć resztki dawnego osiedla. Poznowice wraz z legendarnym miastem Gorzowy stanowiły wtedy odrębną parafię, drewniany kościółek zbudowano w Poznowicach w 1366 roku.
Tragiczne wydarzenia wojny trzydziestoletniej (1618-1648) nie ominęły Śląska. Podczas jednego z przemarszów wojsk Gorzowy zostały zniszczone, a ludność wysiedlona. Fakt ten spowodował skasowanie parafii i przyłączenie Poznowic do parafii Kamień Wielki. Informacja ta została zamieszczona w starej, drukowanej kronice Marcina Ferdynanda Elsner von Gorzów z Kalinowic. Według zapisków najstarszej zachowanej księgi przychodów z 1648 roku, w poznowickim kościele odprawiano msze jedynie raz na kwartał poza tym w święto patrona parafii i w święta tytularne.
Na początku XIX wieku we wsi było 860 mórg ziemi ornej, należącej do dworu, którą zarządzali hrabiowie von Strachowitz.
W skład Poznowic wchodziła także kolonia Sława, nazwana tak na cześć św. Bronisławy lub też jednej z hrabianek von Strachowitz o tym samym imieniu. Pierwotnie osadę stanowiło 7 gospodarstw, założonych w latach 1810 i 1811 na, należącym do dominium, gruncie leśnym.
Z "Topographisches Handbuch von Oberschlesien" Feliksa Triesta dowiedzieć się można, że w 1864 roku wioska wraz z kolonią była własnością hrabiów von Strachwitz z Kamienia Wielkiego. W starym filialnym kościele proboszcz, z Kamienia Wielkiego odprawiał msze co 2 tygodnie, zaś szkoła podstawowa znajdowała się w Siedlcu.
W 1910 roku w Poznowicach mieszkało 415 osób, 406 mówiło po polsku, a 9 władało językiem niemieckim.
Podczas plebiscytu (1920) na 291 osób uprawnionych do głosowania za Polską oddano 182, a za Niemcami 107 głosów.
W czasie III Powstania Śląskiego wieś była areną walki pomiędzy powstańcami z podgrupy "Bogdan", a Freikorps Ernsta Horadama.
